Waar ben je nu, Alexander Abberville?
Over het album 'Onder de wolken, boven de zon.'
Laatste update 26 oktober 2024
Substack, The Wischfool Post, is voor mij een plek waar ik zo nu en dan mijn werk kan delen samen met inhoudelijke achtergrondinformatie daarover, eerder dan een regelmatige uitwisseling van allerlei ideeën en meningen. Die ideeën en meningen vind je al langdurig, consequent en hopelijk opbouwend en overstijgend terug in dat werk zelf. Overigens, het boeit natuurlijk niemand wat ik vind en denk.
Ik zal niet zo vaak iets posten, eerder een al bestaande post uitbreiden of aanpassen.
Meer achtergrondinformatie over de nummers en de teksten van het album ‘Onder de wolken, boven de zon’ en meer video’s voeg ik regelmatig toe in deze post.
Ik ben aan het overwegen om alle nog niet gemasterde muziek uit de video’s op deze pagina te halen zodat je alleen de teksten kunt lezen. Maar ja, je kunt natuurlijk ook zelf het geluid uitzetten. En als het te stil is (woow, het is stil…) kun je altijd nog intussen naar iets anders luisteren.
‘Waar ben je nu, Alexander Abberville?’ is een van de 17 nummers van het album ‘Onder de wolken, boven de zon’.
Meestal schrijf ik in het Engels, maar dit is een Nederlands-talig soloproject, in mijn eigen studio opgenomen. De nummers die je hier hoort of ziet krijgen nog aanvullende instrumenten en soms worden gedeeltes nog anders gespeeld/gezongen. Een paar nummers neem ik de komende weken helemaal opnieuw op met een speciale ribbon microfoon. Dan komt er nog een eindmix en dat gaat, samen met de mastering, straks gebeuren door Stefan Nijssen in de Dog Licks Recording Studio. Zonder ai en pitchcorrection en dat soort gedoe. Daarna, ook met de wat minder ingetogen nummers die je hier nog niet kunt zien/horen, is de muziek in zijn geheel misschien toegankelijker (‘mooier’ wil ik niet schrijven) en beter geschikt voor allerlei soorten weergaves, want nu zijn het nog basiswerkbestanden voor studiomonitors…
Samen met alternatieve versies bestaat het project uit zo’n 25 nummers, teveel voor op een vinyl langspeelplaat. Dat zou dan dus een selectie en minimaal een dubbel album moeten worden en dat is dan wel leuk, met alle art work daarmee verbonden! :-) Naast de audio zijn er nog video’s, een poster en een boek. ‘Onder de wolken, boven de zon’ komt uit in 2024. Hieronder staan een aantal ruwe versies, overigens niet in de volgorde van het album.
Waarschuwing: ik vrees dat het album niet zo’n hoog tralalahupsakee gehalte zal hebben… :-)
En dat ik bij geen enkele albumvideo ‘(Official Video)’ zet. Vrees ik ook. :-)
1
‘Kijk eens wat je ziet: de meisjes van verdriet.’ Tekstvideo met de lijst van de liedjes. Niet het meest swingende nummer van het album, maar wel met een akkoord dat zo ontzettend niet bestaat dat het niet eens een naam heeft… En je ziet ergens in de video dat ik al behoorlijk lang bezig ben met ‘Onder de wolken, boven de zon’, tussen de andere projecten door. :-) Langer nog zelfs dan daar staat! Je kunt de video schermvullend maken om de tekst beter te lezen.
(Zie eventueel ook de De Wisch website over de totstandkoming van het album.)
2
Hieronder een ander nummer voor het album ‘Onder de wolken, boven de zon’.
’Ranja heeft plezier’. Oorspronkelijk zou het heten ‘Mary’s having fun (with everyone!)’
Ik was zo stom om het als een soort boogie-woogie te schrijven dus toen moest ik het lied ook nog leren spelen en boogie-woogie is best wel moeilijk… Het nummer is onder andere gebruikt in de animatiefilm ‘De wolkentrein en ander verdriet’. Hier zie je een stukje uit die film, met een instrumentaal fragment van ‘Ranja heeft plezier’…
3
Het titelnummer van het album: Onder de wolken, boven de zon.
‘Onder de wolken, boven de zon’ is een van de nummers die ik vaak live speel. In mijn eentje, maar het was ook het lied waarmee Veer haar electrische-gitaar-optreed-debuut maakte en dat ik ook onlangs speelde op een ‘lentefestijn’ :-) samen met Freek Laban op drums, voor het eerst in lange tijd weer samen op het podium! Dit is de tekstvideo met storm…
4
‘Waar ben je nu, Alexander Abberville?’ is gebaseerd op het boek De Ahnacrist/De Anachrist. Het thema in het lied is ‘vertrouwen’ en het gevoel van verlatenheid en onmacht bij de hoofdpersoon in het boek. Ik speelde het nummer drie keer achter elkaar en koos de laatste versie als basis voor het album. In de video staan eerst wat aangevulde fragmenten van die eerste twee keer, op 3.41 begint de derde keer. Wordt ook nog opnieuw in‘gezongen’…
5
Ik vind het nooit erg als mensen me horen prutsen met mijn muziek. Hier een klein testfragment voor ‘Je zei dat je geen dame bent (ergens heb je gelijk, geen dame)’.
Het is een oude opname… De Fender is volkomen droog opgenomen, rechtstreeks de opname in en er is later ook niks mee gedaan: een houten plank met pick-ups en snaren. Mijn stem is ook gewoon zoals het was. Dit nummer speel ik tegenwoordig live in zowel drie kwart als in vier kwart maat, ik heb nog niet besloten welke versie op het album komt, misschien wel alle twee.
6
En hieronder nog een tekstvideo. Met een speciale maan, het duurt even voordat die (ver)schijnt. De piano knalt er hier abrupt in. Er is ook nog een klein introotje, dat is eigenlijk wel beter, maar dat heb ik hier weggelaten. Ik weet niet waarom.
’De achteruitkijkruit van de provinciebus.’
7
En deze, een versie van het albumnummer ‘drijven langs de blauwe feesttent’ met een iets afwijkende tekst, speciaal gemaakt voor kunstenaarscollectief De Draad. In de originele tekstversie ligt Suzy op een tafel, met haar benen uit elkaar. Speciaal voor mij omdat ze van me houdt. Denk ik.
8
IK HOOR EEN EZEL ALS JIJ ME KUST
’Amily en de hypocriete aap’ was een van de eerste nummers voor het album. Tot nu toe staat de conceptversie vrij verborgen ergens op internet (met 2 andere conceptversies van dit lied). De albumversie is wat betreft de meerstemmigheid anders.
Als je ‘m weet te vinden: schrikt niet!
’en jullie hebben allemaal van die mooie kleren aan
met laag over laag
en de bovenste is blauw’
Het gaat ook terloops even over Tielse Flipje, wie kent ‘m nog. Ik moet uitzoeken of ik die naam mag gebruiken. Ook gezien de context.
9
‘Een wandeling in het park en al die standbeelden.’
Op internet vind je dit nummer zoals wij dat een aantal jaren op de Zwarte Cross speelden.
Voor dit sneu alleen album neem ik een nieuwe versie op. En misschien wordt het dan eindelijk duidelijk waar het lied over gaat… (denk ‘t niet).
Tekstfragmenten (niet zozeer de spannendste selectie):
’Ivy is daar
Ruby is daar
Gerard en Peter
en Stefan is daar
en Susan was daar
ze huilde een beetje
maar ik geloof
dat ze me stiekem bekeek
en Lienke
was daar’
en
’en de weg gaat omhoog
hoger en hoog
en daar staat mijn oom die deskundige is
hij zegt niks
hij zwijgt
en Eva in een korte donkerrode jas
met een paars tasje dat daar heel mooi bij past’
10
Hieronder ‘Evy’s eenvoudige droom’. Speciaal voor dit instrumentale nummer leerde ik een andere manier van gitaarspelen. De muziek is geïnspireerd door het boek dat ook op andere nummers van het album grote invloed had.
Als je hieronder op het rondje met de driehoek klikt hoor je de muziek en zie je ook tekstfragmenten uit dat boek… En wil je de tekst beter lezen dan kun je de video vergroten. De audio is vrij zacht.
En ja, oké, Stefan, dit zal ik helemaal opnieuw opnemen. (Met de speciale ribbon microfoon die Stefan mij meegaf.)
11
Hieronder: Meinke bij het hek. Een lied voor Meinke en voor alle Meinkes waarvan de vaders of/en moeders zijn verdwenen in hun vreedzame strijd tegen evil regimes. En voor hun ouders. En helaas kunnen we niet zeggen dat westerse regimes daar niet schuldig aan zijn. Misschien wel meer dan ooit. En sorry dat ik het moet zeggen, ook vanuit mijn achtergrond als journalist, ik vind dat de mainstream media daarin de afgelopen jaren -en nu nog steeds- een hypocriete en zelfs evil rol spelen.
12
CIJFERS IN SONGTITELS!
Ik ben nogal een fan van cijfers in songtitels (waren er maar meer cijfers in songtitels!) en het is dan ook wel fijn dat er op dit album verschillende liedjes zijn met cijfers. Dit nummer, zie hierna, is er één van: ‘2 beaufort in Harlingen (Harns) en 3 beaufort op de mooie nieuwe hoge dijk van Delfzijl in de zomer’. Bovendien is dit mijn langste liedjestitel tot nu toe. Hiervoor was dat ‘Sitting on the cosy porch of Magical Dustman George McCloud’. Iets anders wat ik altijd fijn vind is het gebruik van het woordje ‘diesel’, dat is helaas niet gelukt in deze albumteksten. (Maar wel in mijn lied ‘Farmer John’s Beautiful War’!)
’2 beaufort in Harlingen et cetera’ staat hieronder zonder de zang. Je kunt wel de teksten alvast meelezen, zeker als je de video schermvullend afspeelt. Er komen ook nog heftige gitaarpartijen in, in het tweede gedeelte ‘9 zoute dansen’, waarvan de tekst nog niet helemaal goed is in deze versie.
Alle (werk)teksten van het album ‘Onder de wolken, boven de zon’ kun je hier https://dewischproductions.nl/lyrics.html al vinden, ook van de volgende nummers die hier staan nog zonder de muziek.
13
‘5 ruiters en godinnen op de maan’ (over een meisje dat zo verdrietig is dat ze denkt dat haar ouders haar niet hadden willen hebben als ze dat hadden geweten),
14
‘Wij zijn blij, Nemesis’ (over twee mensen die blij zijn aan deze wereld te ontsnappen),
15
‘Mijn stem voor Valerie’ (over liefde en niet liegen) en
16
‘Denktrigger’ (ontzag voor een optreden dat ik zag en over verlangen naar de filosofische vrijheid van keuze…)
Afbeelding van de werktekst van ‘Denktrigger’. Op de website kun je het beter lezen. https://dewisch.nl/lyrics.html#denktrigger
17
’Nummer 17’ (een andere naam voor jou)
De muziek en de tekst zijn af maar ik ben nog bezig met de opname van het laatste nummer voor het album. Ik weet nog niet precies hoe het zal heten, op dit moment heet het ‘Nummer 17’, maar het is een danklied en een eerbetoon aan iedereen die de afgelopen jaren voor de waarheid is gegaan en dat nog steeds doet. Ook al is die waarheid nog nooit zo wereldwijd onderdrukt. Soms hebben mensen het over een pandemie, leugemie is een beter woord.
De video hieronder is zonder de muziek, het gaat er meer over hoe stom de opzet voor deze video is.
Zelfs Odin van Otto en Odin vindt dat eigenlijk. En ook onder de video zie je tekst, misschien wel de meest dierbare voor mij in dit project.
Nummer 17 is een lied in 3/4 maat, met zo nu en dan de speciale swing die het een echte wals maakt. Op het album de eenvoudige versie, maar misschien daarnaast ook het big band arrangement.
een andere naam voor jou
amy
er is iets
naar beneden gekomen
langzaam afgedaald
van hoog
en van heel ver weg
en toch
was het er altijd al
amy
amy
waarom teken en schilder je niet meer
waarom schrijf je niets meer
waar zijn jouw hoge wolken en het wijdse land
vol met dromen en de toekomst
vol met jou, waarom vertel je niets meer
amy
je loopt al weg
maar dan onverwacht
draai je om
en je vraagt
wil je dansen
zullen we dansen, wil je dansen
en ik aarzel, zeg dan ja
er is toch nog iets om te vieren
iets verborgens om te vieren
amy
en alles wat ik niet noemen kan
met een voorzichtige beweging om je heen
waarom heet je altijd evy of ruby of wonderbare ivy of suzy of hé,
saskia
waarom heet je steeds saskia
als je van iemand houdt
amy
er is iets
met de ochtend afgedaald
van hoog
en van heel ver weg
en toch
was het er altijd al
(een andere naam voor jou
in eenvoudige woorden)
Straks vind je het volledige ‘Onder de wolken, boven de zon’ album hier. Gratis.
Er komt geen ‘premium paid subscription’ naast de gratis posts.